Cheryl (40)

Cheryl werkte voor een uitzendbureau in de catering toen haar eerste kind overleed. Dat had uiteraard zijn weerslag op haar werk. Ze heeft het idee dat haar werkgever van haar af wilde. Toen haar contract niet werd verlengd en ze in de WW belandde, wist ze dat wel zeker. Inmiddels zit ze in de WWB, maar heeft het idee dat niemand naar haar omkijkt. ,,Het voelt alsof ze me vergeten zijn. Ik weet niet eens wie mijn werkcoach is!”

Maar je moet toch met enige regelmaat ‘op gesprek’ komen als je een bijstandsuitkering hebt en geen werk kunt vinden? ,,Haha! Ik heb al jaren niemand gezien. Waar ze wél heel goed in zijn, is regeltjes en oh wee als je je daar niet aan houdt. Ik werd bijvoorbeeld in januari nog 30 % gekort op mijn uitkering, omdat ik een afspraak gemist had. Een afspraak die ik trouwens wél op tijd had afgezegd. Ik ben kwaad. Ik voel me behandeld als een klein meisje. “ Dus tóch uitgenodigd voor een gesprek? ,,Ja, okee, maar dat is dan de uitzondering op de regel.”

Er zijn ook problemen met de vader van haar tweede kind, een jongetje van 7 jaar. Die wil dat hij erkend wordt als vader van zijn zoon, maar dat wil Natasja niet. En er zijn problemen met de school: ,,Ze hebben mij wel geholpen – ik betaal geen schoolgeld – maar ze hebben wél meteen aan de kinderrechter doorgebriefd dat mijn kind ‘zonder brood naar school kwam’. En er zijn - soms - problemen met mannen. ,,Ik schaam me er niet voor, ik heb wat extra steun hard nodig en als er een kerel is die me wat toe wil stoppen zeg ik geen nee. Wat zou jij doen als je een kind had op te voeden van een paar tientjes per week? Maar het pakt soms verkeerd uit. Er was een tijd dat ik elke maand naar de Sociale Recherche moest, dan wilden ze weer weten waar ik dit of dat van betaald had. Of zo’n kerel gaat slaan…”

,, Ik houd van mijn uitkering helemaal niets over. Ik heb pas nog geld moeten lenen van het wijkpastoraat. Ook helpt mijn familie me wel eens. Ik zie de toekomst somber in, of liever gezegd ik zie géén toekomt. Wat wil je? Al die gemeentelijke belastingen… gewone boodschappen die elk jaar duurder worden.. Ik wil alleen maar dat mijn kind goed opgroeit. Daar houd ik het voor vol.”