De Kwantum Game en de Kwantumclub
De Kwantum Game is een spel waar Karin Keijzer en ik drie jaar aan hebben gewerkt. Begonnen als rollenspel in de wijk is het een kwantumformule geworden, waarmee je het allerkleinste kunt ‘naspelen’. Maar buiten ons heeft nog niemand het gespeeld. Het is een kwantumspel en het heeft daarom heel wat mogelijke speelvormen in zich. Het spel bestaat uit twee kwantumunits met ieder 6 speelstukken. Ieder stuk heeft een bipool (+/-), spin (links/rechts) en kleuren (frequenties).
De spelregels zijn simpel, maar je beleeft door het spel de enorme complexiteit van de ‘kleinste’ wiskunde in superpositie (verstrengeling) met je tegenspeler. Je hoeft het niet te begrijpen, omdat het niet te begrijpen is. De kwantumtheorie is de best bewezen, meest gebruikte en minst begrepen theorie. De samenhang zit toch logischerwijs in het alledaagse en daar zijn wij mensen als bewuste wezens klassiek lineair aan het ploeteren in een zee van complexiteit. Terwijl we de best bewezen theorie die deze complexiteit beschrijft in formules simpelweg kunnen gebruiken (het werkt!) en misschien gaan we er dan iets van begrijpen.
Sinds ik hoorde van de kwantumtheorie en relativiteitstheorie op de middelbare school hebben deze twee mij enorm gefascineerd samen met filosofie (de betekenis van ons leven). Gaandeweg leerde ik meer interessante denkers, schrijvers en kunstenaars kennen. Toen ik ‘morgenrood’ van Friedrich Nietzsche op mijn 21ste voor het eerst las (ken het nu zowat van buiten) voelde het of ik thuiskwam, die stijl, die helderheid van redeneren, heel anders dan wat ik gewend was. De logisch kentheoretische exercities van Ludwig Wittgenstein gaven me een ladder (die je na gebruik kunt weggooien) en zo kan ik nog een tijdje doorgaan. Op mijn dertigste na mijn studie geneeskunde en een paar jaar als arts gewerkt te hebben, besloot ik mijn leermeesters te volgen en mijn eigen weg te kiezen. Ik geloofde niet in de manier waarop onze gezondheidszorg is georganiseerd en als kunstenaar had ik meer ruimte om een alternatief vorm te geven.
Op mijn 42 ste (2002) zijn Karin Keijzer en ik Creatief Beheer gestart en later ook getrouwd. Ons uitgangspunt was: organiseren vanuit het midden; de mensheid bevrijden uit het ‘stenige tijdperk’ noemden we dat toen. Tot mijn verbijstering is dat ‘organiseren vanuit het midden’ gelukt en we hebben ontdekt hoe het moet. De basis is menselijke interactie en aandacht. Mensen zijn sociale wezens en gedijen bij aandacht en interactie, onze enige manier in feite om te ontwikkelen en groeien. Door een nieuwe vakman/vrouw toe te voegen aan het interactieve sociale spel in ons publieke domein is het mogelijk een gezond makende ‘eco-sociale buffer’ te organiseren door een transitie van het dagelijks onderhoud.
In 2013 hebben we onze meest briljante vergissing gemaakt. We dachten dat we zouden doorgroeien, iedereen was positief. We tekenden een 5 jarig contract voor de bovenverdieping van de voormalige RETremise, die we ook nog eens zouden renoveren met social return. Dat was een stap te ver. Allereerst is klussen en verbouwen iets totaal anders dan tuinieren en ook niet perse gezond. Bovendien hadden we eigenlijk geen kantoor nodig. Met de nodige moeite hebben we het contract eind 2017 kunnen overdragen.
Dus in plaats van dat we werden opgepikt, werden we juist genegeerd, we pasten nergens in en werden simpelweg gezien als een van de vele initiatieven. Omdat financiering per direct een probleem was vanwege de afschaffing van de deelgemeenten daalde onze omzet in de jaren 2014 en 2015 van 500.000 naar 300.000. Dat was een enorme stress voor een relatief kleine organisatie zonder reserves. Maar zoals mijn grote inspirator Friedrich Nietzsche gezegd heeft, wanneer je er niet aan dood gaat maakt het je sterker. En dat is terugkijkend ook gebeurd, alleen voelde het niet zo toen we er midden in zaten.
We hadden eigenlijk een herstart nodig, maar in plaats daarvan liepen we vast in onze oude afspraken en nieuwe regels rond beleidsdoelen. We moesten alle zeilen bijzetten om te overleven. En precies dat was ons geluk, want daaruit is het Kwantumspel geboren.
Op vakantie neem ik altijd wis- en natuurkunde en filosofieboeken mee ter ontspanning. Ik vind het leuk om een maand per jaar vrijuit over bepaalde theoretische problemen na te denken. Door het jaar is het lastig, want Creatief Beheer is praktisch en zeer doelgericht. Dus in de stressvolle jaren dacht ik, laat ik een rollenspel voor de wijk ontwikkelen, zodat ik beter kan uitleggen aan onze baathouders wat de aanpak en belofte van stadsgeneeskunde inhoudt. Maar wat gebeurde, het spel veranderde langzaam in een kwantumtheoretische formule. Afijn dat was eind 2016, heb er toen een blog aan gewijd.
Inmiddels zijn we anderhalf jaar verder en hebben we de Kwantum Game (voorheen Gardener Game) doorontwikkeld tot wat het nu is: een spel dat de kwantumwereld laat beleven in de Planckruimte (10 -35ste) een spel dat tijd-ruimte, lading en massa ontwikkelt en waarmee je een scala aan elementaire deeltjes kunt maken door het te spelen. Een spel dat je in superpositie speelt en waarbij de golffunctie instort op het eind (kwantumjargon) en je dus weet wie er ‘gewonnen’ heeft.
Juist het feit dat onze organisatie zo in de stress zat en ik overdag vooral met ‘crisismanagement’ bezig was, ging ik ’s avonds als ontspanning nadenken over en werken aan het spel, daar werd ik rustig en vrolijk van. Zo hielden we de stress uit ons gezin. Karin en ik zijn immers eigenaren van Creatief Beheer en hoofdelijk aansprakelijk. Dus was het van cruciaal belang dat we ‘fris’ tussen de oren bleven en de juiste beslissingen namen. Als je het via de kwantumbril bekijkt waren we op deze manier dubbel aan het leren, overdag het hanteren van de stress en leren hoe te handelen als het tegenzit. In onze vrije tijd deden we leuke dingen, waar we ook van leerden en een betere relatie kregen (niet alleen maar werken). Dubbele winst zogezegd, Al voelde het toentertijd dus iets wanhopiger, maar ik kan dit nu zeggen omdat we ‘veilig’ zijn.
Terug naar het spel. Hoe zit het in elkaar? Ik had voor het rollenspel alle kwaliteiten van de kwantumwereld gebruikt, energie, matrix, lading, kracht, spin, bipool, trilling, straling, superpositie en kwantumverstrengeling. Deze koppelde ik aan alledaagse fenomenen zoals emoties, geloof, aantrekken – afstoten, menselijke interactie, stemming, e.d. Al doende realiseerde ik mij dat de kwantumkwaliteiten universeel zijn en schaalbaar. De kwaliteiten begonnen (als het ware) samen te spelen met mij als toeschouwer. Ik had een soort van algoritme te pakken en dat heb ik de afgelopen 18 maanden uitgewerkt zoals gezegd in eerste instantie als hobby en ontspanning. Langzaam echter schoof het rollenspel en de wiskunde in elkaar en nu gebruik ik het spel om onze praktijk te verbeteren. Ik heb het spel samen met Karin gemaakt, die steeds de gewillige tegenspeler was, maar het inmiddels beter speelt dan ik (ze wint vaker). We hebben het spel inmiddels wellicht in zo’n 20 variaties gespeeld (met veel plezier trouwens) nog steeds op zoek naar de beste speelwijze.
Die hebben we nu gevonden en nu is het tijd om het met anderen te gaan spelen. Zoals gezegd de kwantumtheorie is inmiddels de best bewezen en het best werkende wetenschappelijke theorie die we kennen. Het is volgens ons belangrijk dat mensen de consequenties van deze theorie voor de beeldvorming van onszelf en de wereld van alledag gaan begrijpen. Net zoals we ooit het idee hebben verlaten dat de aarde plat was en ons een wereld met zonnestelsels en verre planeten gingen voorstellen, waar wij logischerwijs slechts een toevallig stofje zijn in het 'oneindige' universum en of wij 'zijn' is nog maar de vraag. De Kwantum Game laat een beeld zien van ons universum waar onze plaats haaks staat op ons huidige gangbare beeld. In de kwantumtheorie zijn wij zeer complexe wezens, wellicht net zo complex als het universum. Alles is verbonden en informatie gaat niet verloren.
Mijn vrouw en ik willen dit alles graag met u delen en dat is dan ook een reden dat we na de zomer starten met de Kwantumclub, een analoge avond om kwantumtheorie én relativiteitstheorie beter te begrijpen en natuurlijk gaan we ook de Kwantum Game spelen. We starten na de zomer bij Tante Nino in Rotterdam op drie dinsdagavonden (2okt, 9okt en 16 okt); ter lering en vermaak.
