Hoofdstuk 3 De Ratcoin
Achmed en Annabel liepen over de Nieuwe Binnenweg door de oevers van de Schie een overstroomgebied dat liep van de nieuwe bibliotheek op het Marconiplein tot de Heemraadsingel. Er lag een brede brug overheen waar het verkeer kon passeren in tijden van overstroming. Dat gebeurde zo’n 5 keer per jaar en duurde een paar dagen. De huizen stonden hier op palen en de oude huizen die er nog stonden hadden een lege en open onderverdieping. Onder de huizen waren kraampjes van allerlei soort, cafe’s, restaurants en winkeltjes. Bij overstromingsgevaar werd het gebied ontruimd. Er waren zelfs speciale opslagschuren op palen zodat het binnen een dag ontruimd was. In de zomer was het er erg gezellig tot diep in de nacht. De twee waren op weg naar de universiteit voor een college van de beroemde professor Victor. Hij was kwantumeconoom en gespecialiseerd in de Ratcoin, het nieuwe geld van het Ecosociaal Dictaat. Professor Victor was geboren in Polen in de oorlog en omdat Polen een van de eerste Europese landen was die toetrad tot het Ecosociaal Dictaat was hij in 2062 een opleiding kwantumeconomie gaan doen in China en in 2075 kreeg Victor een aanstelling bij de Erasmus universiteit om de geldtransitie de zogenaamde ‘koude douche’ te bestuderen. Ondanks vele aanbiedingen internationaal is hij in Rotterdam gebleven. Hij had het naar zijn zin was getrouwd met een Rotterdamse en had vier kinderen.
De Nieuwe Binnenweg was een belangrijke verkeersader en was verhard met ouderwetse klinkers. Op de middenstrook reden elektrische taxi’s, bussen en aan beide zijden waren stoken voor het langzamere ‘fietsverkeer’ van 20 km per uur. Het was er altijd druk zowel op de weg als het trottoir en er waren allerlei soorten kraampjes en winkeltjes. Annabel trok Achmed een zaak in waar ze vinylplaten verkochten. Ze had thuis een platenspeler en ze zweerde bij de analoge sound en de oude muziek. Achmed vond Annabel een fascinerende meid en stiekem was hij verliefd op haar. Zij zag hem als een vriend waar ze alles tegen vertelde ook haar verliefdheden waar hij begripvol naar luisterde. ‘The Doors’, zei Annabel enthousiast. ‘Het album ‘absolutely live’ uit 1970’. ‘Die is net binnen.’ zei de verkoper. De platen waren directe analoge kopieën van de originele platen en werden in oplages van zo’n 500 gemaakt. Annabel had vandaag een oversized retrojacket aan en een gescheurde spijkerbroek. Beiden waren kopieën van echt bestaande kledingstukken een eeuw geleden. Het was een trend van de laatste tien jaar die niet weg leek te gaan een zwelgen in een verleden dat niet meer bestaat en ironisch genoeg weer tot leven werd geroepen. Parallel aan de Binnenweg liep dan ook het karrenspoor waar koetsen met paarden reden. Een uiterst populair vervoermiddel.
De universiteit was gehuisvest in vroegere vooroorlogse winkelpanden en kantoren rond de Coolsingel. Dit was eerst uit nood, maar inmiddels waren de panden van alle gemakken voorzien, klimaatbestendig en er waren een aantal grote collegezalen waar zo’n 2000 studenten tegelijk college konden volgen. Vandaag was zo’n groot college dat werd bezocht door studenten van allerlei studierichtingen. Toen ze aankwamen bij de collegezaal aan het Stadhuisplein was het 13:00 uur en overal waren groepen studenten in eettentjes en op de trappen. Achmed en Annabel liepen meteen door naar de collegezaal, die al half gevuld was. Over vijf minuten zou het college beginnen.
Professor Victor had een rond hoofd, vrolijke oogjes en een kale kop. ‘Welkom Jongelui. We gaan het vandaag hebben over de Ratcoin, ons geld. De meesten van jullie kennen geen ander geld, maar jullie ouders nog wel en je zult er vast verhalen over gehoord hebben. De Ratcoin is iets heel anders dan het oude geld en hierdoor werd de transitie in Rotterdam mogelijk. Het was een complete omkering. De bezittende klasse kreeg een rating van hun bezit in Ratcoins of raakten hun bezittingen kwijt als het in strijd was met het Ecosociaal dictaat. Het werd niet voor niets de ‘koude douche’ genoemd.
Het grootste argument van met name de onderklasse, de ‘have not’s’ zoals ze toen genoemd werden, om lid te worden van het Dictaat was juist het gegeven dat ze dan onderdeel uitmaakten van de Royal Rat Floor, het slimme geldsysteem dat China samen met de VN had ontwikkeld. Alle burgers kregen hierbij een onvoorwaardelijk basisloon waarmee ze konden voorzien in hun basale behoeften; voor eten en onderdak. Dat klonk erg aantrekkelijk voor deze mensen. Ze zouden er hoe dan ook op vooruit gaan en ook de berichten uit andere landen die al toegetreden waren bevestigden dit. De Nederlands Regering stond met de rug tegen de muur. De ‘nieuwe gelovigen’ waren niet te stuiten en de druk van de Europese buurlanden die al waren toegetreden nam toe. Er restte niets anders dan het verdrag met Amerika en het nog resterende ‘vrije westen’ op te zeggen.
Na de oorlog hadden de meeste landen in Azie, het Midden Oosten en Afrika zich aangesloten bij de voorloper van het Ecosociaal Dictaat dat later officieel werd. Het gaf ze na de oorlog een perspectief op de toekomst. Als de natuurwaarde en de sociale standaard in hun land steeg, steeg ook de waarde van de Ratcoin in dat land. Het slimme geldsysteem wordt gevormd door een crypto circuit met cryptosatelieten verbonden met de centrale kwantumcomputer in China, die de data kwantificeert en de wereldkoers uitrekent. Het systeem werkt met een kwantumblockchain en is niet te kraken. Dit komt door het bekende kwantum effect dat als informatie gelijktijdig verzonden wordt en aankomt je het niet kunt onderscheppen. Die garantie was noodzakelijk. De Bitcoin een oude cryptomunt van voor de oorlog was ook gebaseerd op een blockchain maar had geen richting of doelstelling anders dan te stijgen. Bovendien bleek het toch te kraken en wel met een kwantumcomputer. Dat was ook het probleem van de oude geldsystemen in het verleden. Deze lineaire systemen zijn zonder uitzondering gericht op groei van de waarde van het geld los van de ecosociale waarde. Dit leidt onvermijdelijk tot een devaluatie van het gehele systeem, maar niet van de individuele munten. Het blaast zichzelf uiteindelijk op.
De Ratcoin is wezenlijk anders want hij is verbonden met de waarde van het aardse ecosysteem waar wij in leven. Naast de centrale kwantumcomputer in China had de VN een enorm instituut waar wetenschappers werkten aan dataverzameling en de ontwikkeling van de meetcriteria waarmee de sturing op de temperatuur en zo’n honderd andere relevante variabelen mogelijk werd. De kwantumcomputer verwerkte de data in zijn aardse kwantumsimulatie en daarmee kon hij nauwkeurige voorspellingen doen wat de invloed van bepaalde ingrepen en processen waren op het totale ecosysteem. Hoe meer natuur en sociale omgang hoe hoger de waarde van de Ratcoin. Zo werd iedereen rijker en niemand hoefde honger te lijden was de gedachte. Het systeem blies zichzelf niet op want was verbonden met de ‘natuurwaarde’ op aarde. We konden simpelweg niet meer ongebreideld groeien. De enige weg is complex groeien in dezelfde ruimte; het analoge; het grote nu. Die gedachte was ijzersterk en paste helemaal in het nieuwe geloof, want als de aarde mooier en complexer werd en wij rijker. Dat is toch wat God en wij mensen samen willen: het paradijs op aarde.
In het begin werd er door de VN en China via de nieuwe Wereldbank, Royal Rat Floor genaamd, fors geïnvesteerd in de sociale infrastructuur en de natuur van een intredend land. Dit ging met zoveel mogelijk menselijke arbeid, om zo veel mogelijk extra loon in de economie te pompen. China en toegetreden naties zetten onder de vlag van de VN indertijd alle middelen in die ze hadden. Het was pompen of verzuipen. Het ging om astronomische bedragen, nog nooit eerder was er zoveel ‘oud geld’ in ‘nieuw geld’ omgezet, waarbij het nieuwe geld pas echt waarde kreeg als het ecosociale systeem meer waarde kreeg.
Pas sinds de jaren negentig stijgt de wereldkoers van de ratcoin en neemt de totale waarde van het aardse ecosysteem dus toe. China zit nu op rozen en zonder China had de VN niet meer bestaan. Dit kwantumgeldsysteem is ontwikkeld in China vanaf de jaren dertig. Het spreekt voor zich dat niemand dat in het begin echt serieus nam. Tegelijkertijd heeft China al die tijd tot na de oorlog het systeem kunnen verbeteren en testen.’
Professor Victor pauzeerde en keek de zaal in. Zijn er vragen? Achmed voreg zich af waarom professor Victor de Rattencomputer niet noemde. Hij stond op. ‘Professor, wat was de rol van de Rattencomputer in dit verhaal?’ Professor Victor glimlachte. ‘Goede vraag jongen, tegelijkertijd zijn de meeste wetenschappers het er over eens dat de Rattencomputer nooit bestaan heeft. Althans er is er buiten China nooit een gemaakt. Met kwantumcircuits in ratten kun je inderdaad codes kraken maar de qubits zijn erg onstabiel en conventionele kwantumcomputers doen het veel beter. De grote doorbraak was de bladgroencircuits als basis voor kwantumcomputers. We gaan ervan uit dat de computer in China ook bladgroencircuits heeft. Er zijn theorieën dat de Rattencomputer een afleidingsstrategie was om de bladgroentechniek te verbergen voor de vijand. De dood van Paolo wijst ook in die richting. We kunnen het niet meer vragen. Maar het doet er niet toe, want de centrale kwantumcomputer werkt en is op afstand de grootste en snelste. Voorlopig is er geen techniek op de wereld waar je deze mee zou kunnen kraken. Het is ook logisch dat de geestelijk leiders die de kwantumcomputer beheren hun geheimen niet weggeven en dus religieuze metaforen gebruiken, die de gemiddelde mens beter verstaat.’
Professor Victor keek Achmed geamuseerd aan en zei ‘Gods wegen zijn ondoorgrondelijk en dat is maar goed ook.’ Achmed knikte beleefd en keek wat beduusd. Annabel moest lachen, ‘duh gast, jij gelooft ook alles.’
Professor Victor vervolgde zijn college na nog wat vragen beantwoord te hebben. ‘De Ratcoin heeft vier interactiepolariteiten; de koers, de analoge transacties, het analoge geld, de cryptotransacties. Dit zijn de schuifbare panelen waarmee het kwantumsysteem werkt met als doel een zo hoog mogelijke wereldkoers. De 10% regel voor de landelijke afwijking van de wereldkoers zorgde ervoor dat de rijkere landen de armere meetrokken en dat de variatie binnen het aanvaardbare blijft. Het werkt simpel. Bij landen met een koers 10% onder de wereldkoers worden Ratcoins uit de circulatie gehaald en bij hogere koers worden er Ratcoins bijgemaakt. Landen met een lage koers krijgen met voorrang geld uit het VN fonds om de natuurwaarde en sociale standaard te verbeteren. Landen hebben er belang bij dit geld goed te investeren en het liefst aan te vullen met eigen middelen zodat de koers van de lokale Ratcoin stijg en de economie kan groeien. Landen met een hoge koers boven het gemiddelde kregen er geld bij en konden dus makkelijker onafhankelijk groeien zonder dat hun Ratcoin waarde teveel steeg. De rijkere landen investeren nu zelfs in de landen met lagere koers om zo de wereldkoers op te krikken.
Het lastigste was in de praktijk de overgang naar het nieuwe geldsysteem. Deze koude douche bij toetreden raakte vooral de rijkere en bezittende klasse. Het Chinese geloof werd door het ‘vrije westen’ gezien als een nieuwe vorm van communisme en dictatuur. De gewone burgers gingen er vanwege het basisloon bij intreding aanmerkelijk op vooruit. Het leven werd simpeler en ze hadden meer tijd voor sociale contacten. Dat verbeterde weer de sociale standaard en verminderde de druk op het milieu en zo kwamen landen na tien tot twintig jaar na de nodige ontberingen en tegenslagen in een positieve analoge spiraal.
De analoge transactie was essentieel en verliep in het cryptocircuit. Zo kon de kwantumcomputer bedrijvigheid meten. Een betaling geschied met een pocketrat, die jullie allemaal waarschijnlijk in je zak hebben. Als jullie met de pocketrat betalen wordt de transactie direct ter plekke gecertificeerd in de kwantumblockchain. Het feit dat de ratten elkaar moeten raken terwijl je ze in je hand houdt garandeert dat het een transactie tussen mensen is.’
Achmed had inderdaad een pocketrat in zijn zak. Het apparaat, de pocketrat zag eruit als de allereerste zaktelefoons. Je tikte beiden het bedrag in. De apparaten moesten elkaar raken en de transactie was gedaan. Het was onmogelijk via het internet geld over te maken. Lokaal geld overmaken kon alleen op deze manier en met het analoge geld dat ieder land zelf kon drukken. Internationale transacties gingen via de Wereldbank met filialen over de hele wereld. De lokale banken hadden een directe versleutelde verbinding met de cryptosatelieten die rond de aarde zweefden.
‘Dan het analoge geld. Ieder land is vrij zijn eigen Ratcoins te drukken en distribueren. Je kunt ze met je pocketrat pinnen bij een cryptoautomaat. Dit is analoog geld en niet te tracken maar voor de kwantumcomputer eenvoudig uit de beschikbare data te extraheren en zeker als het grote stromen worden. Dit is de beperkte analoge vrijheid die het geldsysteem biedt. Belangrijk is te realiseren dat de kwantumcomputer ziet niet wat jij koopt. Dat komt via andere data, individuen zijn voor de kwantumcomputer niet interessant dat is een analoge kwestie. De computer zorgt voor koers en betrouwbaarheid van het gehele herstelprogramma anders had de Verenigde Naties dit systeem nooit geaccepteerd.
Alles dient klimaat neutraal te gebeuren. Een regio kan geld verdienen met natuurherstel en sociale culturele ontwikkeling. Dit wordt door de VN met robotdrones en inspecteurs in de gaten gehouden. China introduceerde op grote schaal industriële voedsel productie. Dit ontlastte het milieu en zorgde voor voldoende voedsel. Zo kwam de helft uit circulaire landbouw en de andere helft uit industriële processen. Dit was precies wat een startende economie nodig heeft een solide basis. De voedselinstallaties waren in de opstartfase meestal in handen van Chinese bedrijven, die Nederlanders inhuurden en betaalden met hun Ratcoins. De Mc Donalds van China werden ze toen grappenderwijs genoemd.’
De collegezaal zat redelijk vol, professor Victor was populair, hij was een autonoom denker en dwars in zijn opinies. Het ‘vrije westen’ was niet echt slecht, maar het geldsysteem deugde niet. Hij twijfelde openlijk aan het bestaan van God, dat was overigens toegestaan. Zonder twijfel geen geloof was de regel hier. Achmed ging iedere vrijdag naar de Moskee. Zijn moeder was daar Iman maar ook een vroege bekeerling tot het ‘nieuwe geloof’, waar je gewoon je eigen God mocht blijven aanbidden. Annabel was lid van de ‘ongelovigen’ hun diensten waren een mix van oude Gospel en Rockmuziek. Hij was een paar keer mee geweest, het had wel wat de energie spatte van de muren en er waren de meest fantastische predikanten.
Na afloop liepen ze naar het rookcafé om de hoek, Annabel wilde een joint gaan roken maar Achmed had geen zin en besloot naar huis te gaan. Hij bleef maar denken aan die Rattencomputer. Die kon toch best bestaan. Alcohol en drugs waren legaal in Rotterdam en de Duke had daarin een levendige handel. Er waren zelfs rookcafés waar je binnen mocht roken. Hoewel er altijd mensen waren die het verwerpelijk vonden, had de VN er geen mening over en binnen het Ecosociale Dictaat hoorde het tot de vrije analoge ruimte. Het veroorzaakt geen druk op de aardse ecologie. Als je er als land niet ‘goed’ mee omging, daalde automatisch je sociale standaard en de waarde van de Ratcoin. In Rotterdam steeg de sociale standaard, maar de drugs waren een punt van discussie. De Duke was van mening dat sinds onze standaard steeg was dit wel deels vanwege de drugs en vertier. Veel mensen waren het met hem eens. De Duke hield de Chinezen, zoals hij ze onbespied noemde, zeker te vriend, maar hoe je dat precies deed was duister. Zijn machtsbasis lag toch vooral in Rotterdam. Tot nog toe ging het goed. Ze leken niet erg geïnteresseerd en stelden geen kritische vragen. De progamma’s liepen naar behoren.
Achmed vond de Duke een bullebak en het toppunt van ijdelheid. De drugshandel was legaal, daar had Achmed niet zoveel moeite mee maar het bestuur van de stad was rampzalig. De natuurherstelplannen waren redelijk stompzinnig. Onze buurlanden waren al veel verder en daar stond de groene Ratcoin allemaal boven de wereldkoers en bij ons zaten we ruim 5% eronder. Achmed vond het vreemd dat de VN niet ingreep, ze hadden toch hun eigen data. Achmed geloofde heilig in de toekomst en in de VN inclusief de Chinese regering het was het werk van God en de mensen samen. Tegelijkertijd was in ‘de analoge vrije ruimte’ in Rotterdam nog een wereld te winnen; het ging er her en der nogal primitief aan toe.
Achmed was bang dat Annabel hem maar saai zou vinden. Retro’s rookten, dronken en hielden van feesten. Hard werken en genieten was hun adagium en ze associeerden zich met het Rotterdam uit de wederopbouw na de tweede wereldoorlog. Grote mond en klein hart, maar ze hielden ook van knokken. Annabel zong in een punkband en die speelden principieel alleen in rookcafés.
IJsland had het veel beter gedaan en was inmiddels een modelstaat, democratisch en geheel zelfvoorzienend binnen het Dictaat. IJsland had het dan ook veel makkelijker gehad. Per land/regio mocht volgens het Ecosociaal Dictaat maar 30% van de grond gebruikt worden voor wonen of landbouw. In IJsland was er geen bos, maar vroeger was het er wel geweest. IJsland was al ver voor de officiële invoering van het Dictaat een programma gestart gefinancierd door de VN voor de herplant van bomen. Tegelijkertijd konden ze hun gebruiksgrond er goed omheen plannen. De bossen werden vooral aan de kustlijn ontwikkeld waar ook de meeste steden lagen. In het binnenland werden de kale rotsen vruchtbaar gemaakt voor landbouw daar werd de resterende 10% gehaald. Ze deden dit vaak nabij geisers waarvan ze de warmte gebruikten voor de gewassen. Inmiddels komen de beste wijnen uit IJsland. Er vestigden zich steeds meer mensen en in plaats van het dunst bevolkte land is IJsland nu een middenmoter. Het schijnt er een paradijs te zijn. Ze hebben zelfs dit jaar een immigratieverbod voor de komende drie jaar ingevoerd. Indertijd zijn er veel Nederlanders die kant op gegaan. De IJslanders hadden niet veel verstand van bosbouw en met het vliegverbod hadden ze experts ter plekke nodig. Bovendien was het in die tijd in Nederland een puinhoop.
Comentários